Аркадий Думикян - Сирун Цахик

Եվ ձնվում էքեզնից մեկը,
Դողոր էս աշխարում,
Ամեն փոքրի կանում,
Բերնի իր ծնողի եդ ձեռքը։
Իմ սրտի պարտեզում,
Սիրում վարդ է բացվել,
Ու իր անուշբույրով
Իմ տունը լուսրել։
Հիմա կյանքը սոնոր,
Հեքաթե դարձել ես,
Մետաքս սիրուն ծաղիկ,
Վարդիպես իմ աղջիկ։
Իմ սրտի տան տանիք,
Դու ապրիր երջանիկ,
Մետաքս սիրուն ծաղիկ,
Վարդիպես իմ աղջիկ։
Սպասել ենք քեզ երկար,
Նոր աշխար բացվել,
Բահենք ու բարգավաճենք,
Մենք են տանիքը մեր,
Ճանաչենք սրտի սերը։